پرهام ، نفس زندگی

ماهها سپری شدند و رسید به زیباترین ماه که تورا در بر دارد ای عزیزترین احساس. ای شیرین ترین نگاه .پرهامم، قشنگم بی شک خدا همه ی ترینها را در تو تمام کرده. نفس می کشیم با تو لحظه لحظه زندگی را که شیرین کرده ای با شهد وجودت.   عکاس کوچک  ما پهلوان خدا قوت هر وقت مسابقه بهداد سلیمی بود و وزنه رو میدی سریع دست به کار میشدی. ما هم محو دیدن جگر گوشه مان میشدیمو مسابقه نهایی در برابرت جان میباخت آخ که هلاکتیم پسر علاقه بی نهایت زیادت به ماشین ها و اسامی شون باعث شده که حتی کار دستی هامون هم بنا به درخواست جگر گوشه مان بشود وسایل نقلیه کامیو...

هر چیزی که واسه خودت کشف میکنی میگم پرهام چی اختراع کرده کلی ذوق میکنیو نشونم میدی.مثلا از کشو آشپز خونه عاشقه این فندکه نارنجی و این چاقو تیز کن سیاه هستی اینم به خاطر اینکه شبیه ابزار باباست.میگی مامان سیاه    نارنجی بعد کلی چیز تعمیر میکنی .بخیالت پیچ گوشتیه. اینجا هم دو تارو با هم گذاشتی تو دسته کابینت و از اینکه محکم و موازی سر جاشون مونده بودن کلی ذوق کردی .گفتی مامان ببین با تشویقای من کلی خوشحال شدی گفتی به بابا نشون بدیم با اون دستای توپولوت نشون میدادیو کلی خوشحال بودی.آخ که هلاکتم ...

عزیز دلم ،با دو روز تاخیر 23 ماهه شدنت مبارررررررک. شب ماهگرد تولدت مهمون داشتیم و روز بعدشم شوک رفتنه مرتضی پاشایی عزیز خواننده محبوب و دوست داشتنی مون که چه روزایی رو با ترانه هایی دلنشینش سپری کردیم.درسته رفتنی باید بره.اما چه خوب که اینطور با شکوه و در اوجه محبوبیت. خدا به مادرش صبر بده .این تنها چیزیه که میتونم بگم. این روزا بی صبرانه چشم به راه خاله شهین و خاله عطیه هستی که بیش از انتظارت غیبتشون طولانی شده.ایشالا که زود زود میانو از این چشم انتظاری در میای.این از لحظه لحظه حرف زدنت و نام بردن اسماشون معلومه مثلا تا صدای زنگ در میاد میگی مامانی ، خاله شهینه میگم نیس میگی: عطیه.میگم نه.میگی...

میدانی... بعضـی ها را هرچه قدر بـخوانی ... خسته نمیشوی ! بعضـی ها را هرچه قدر گوش دهی ... عادتــــ نمیشوند ! بعضـی ها هرچه تکرار شوند ... باز بکرند و دستــ نـخورده ! دیده ای ؟! ... ... شنیده ای ؟! بعضـــی ها بی نهایتـــ ــ ـند ! مـــــثل خودت ...

  همه ي مداد رنگي ها مشغول بودند...به جز مداد سفيد...هيچ کسي به او کار نمي داد...همه مي گفتند: "تو به هيچ دردي نمي خوري"... يک شب که مداد رنگي ها...توي سياهي کاغذ گم شده بودند...مداد سفيد تا صبح کار کرد...ماه کشيد...مهتاب کشيد...و آنقدر ستاره کشيد که کوچک وکوچک و کوچک تر شد...صبح توي جعبه ي مداد رنگي...جاي خالي او...با هيچ رنگي پر نشد .....   ((پرهامم ، این مطلبو در جواب سوال همیشگیت گذاشتم که میگی مامان مداد سفید کو؟؟یکی یه دونه م عاشقتم)) ...

همه ی زندگیم، 5 روزی از 22 ماهگیت گذشته اما من الان اومدم بگم : قشنگترینو ناب ترین لحظات زندگیت مبارک.ایشالا که همیشه به یاری خدای مهربون تنت سالم و لبت خندون باشه .چند وقت پیشا توی وبلاگ  یکی از دوستان یه چیز جالب خوندم که خیلی به دلم چسبید.مامانش در مورد دوست داشتن و حد دوست داشتن نوشته بود که همه چیزای خوب یکی هستن .مثه خدا ، ماه ، خورشید ، زمین ، مامان ؛ بابا . و این چیزی بود که منم درگیرش بودم .واسه همینه که منم الان مدتیه که میگم پرهام میدونی چند تا دوست دارم؟وقتی نگام میکنی میگم فقط و فقط یکی مثه خودت که یه دونه یی واسه من مادر.   ...

یادم رفته بود جوونه زدن دندون 16 رو در تاریخ  5مهرماه ثبت کنم چون نه حالی واسه خودت گذاشت و نه حالی بر ما یعنی بابایی و مامانی.خیلی خیلی سخت اومد بیرون.سختتر از اونی که فکرشو میکردیم.بایه تب و لرز وحشتناک .یعنی دندون نیش راست فک پایین. مونده 4 تا دندون تختی آخر که ایشالا بی درردسر دربیانو راحت شی عزیز مادر. ...