یه روز پر هیجان

آخرین پنجشنبه ماه رمضون واست پر بود از هیجان و شادی . اولش که با بابایی رفتیم

آرایشگاه اول بابا موهاشو کوتاه کرد و بعدش شما دسته گل مامان.هی میگفتی عمو :

بابا.یعنی موهای بابا رو کوتاه کرده.عمو هم بهت لبخند میزد بعدش که نوبت خودت شد

کلی دَ دَ گفتی که مثلا بریم.عزیزم از بس که مو ،کرک ،نخ به دستت و صورتت بخوره بدت

میاد یه بار که این اتفاق افتاد و دست خیستو از بس که درگیر دندونی زدی دهنتو دهنت

مویی شد دیگه فراری شدی از عمو جواد.ولی الحق که عمو جواد با صبوری موهاتو هر

دفعه قشنگتر از قبل کوتاه میکنه.آخرش هم بهت عیدی میده.و هی میگی مامان :عمو

عیدی.همیشه مارو شرمنده میکنه و پولی که بابا تقدیمش میکنه رو تقدیمت میکنه که تا

الان هم موفق نشدیم از شرمندگیش دربیایم.

شب مهمون خونه عمو حسین بودیم بعد یه خواب درست و درمون آماده شدیم واسه

رفتن.بی تاب دیدن به قول خودت مینا (نیما) پاپا ( پارسا) و آرَ (آرش) بودی .کلا من مادر

اجازه ندارم اسم یکی از دوروبریارو ببرم.اونوقته که صدات درمیاد.مثلا اگه بگم پرهام بریم

نیما  پارسا  ؟ میگی :آرَ   پامی (پارمیس)حمید  عمه  ممو  (زن عمو) خدارو شکر که همه

رو دوس داری و همه رو یه جا میخای.

 روی پله میشستیو می(بامیا) می خوردیو به قول خودت استراحت میکردی

ماشین قرمز پارسارو می گرفتیو به روش خودت راه میبردی

بعدش بچه ها بردنت سراغ ماشین شارژی

در عجبی که چرا مث ماشین طاها راه نمیره.دنبال مانع میگردی

اینم یه عکس دو نفره با آجی مارال مهربون که داره بهت آموزش رانندگی میده

صداش میکنی آجی از بس که مارال جون بهت گفته آجی قربونت.وقتی هم

میگم اسم آجی چیه میگی ماررااینجا هم ثابت نمی موندی واسه عکس تا گفتم

پرهام آجی رو ببینکه به چه قشنگی چش تو چش شدین.

اینم یه عکس با  بچه های فامیل پدری(لاشکی)البته غیر از طاها و پارمیس

که در دسترس نبودن .

توی این روز یاد گرفتی پسوند فامیلیتو بگی مثلا میگم پرهام ِجهاندار ِ ؟ میگی تاتَکی

از راست بالا امیر حسین که تفنگ پارسا دستشه

مارال که کلاه پارسا سرشه

پایین ابوالفضل که مدال پارسا گردنشه

خود پارسا که ماتِ دوربینه

و پرهام که سوار ماشینشه

عاشق مهربونیتم پارسا جونم

اینم یه عکس خوشگل از پارمیس که بهش میگی پانی گاهی هم پامی

بعدشم که با دیدن سوت قرمز سالن فوتبال به وجد اومدی.وقتی مامان واست

زدم خوشت اومدو خاستی امتحان کنی که مث من نشد.بعدش که گفتم فوت کن

صداش دراومد و کلی ذوق کردی و اومدی تا تواناییتو نشون بابا بدی

عاشقتم که یکی بود یکی نبود سوت میزدی

کلا روز پر باری داشتی.چون آخرش هم خاله عطی زنگید به بابا که منو مونا و

سعید ساحل گیلماز هستیم اگه خواستید بیاید.شما هم از اونجایی که به گفتن

اسم مونا و سعید باهم عادتی تا شنیدی یکسره گفتی بابا :مونا  سعید عطی یه .

یعنی بریم پیششون منم آماده ام.خلاصه واسه تخلیه ی انرژیت رفتیم

تا چشمت به قند و چایی میرسه میگی مامان اَند (یعنی قند بده)منم میگم پرهام

قند با چی ؟ میگی تایی(چایی) اما دریغ و از یه قولوپ خوردن چایی.خلاصه با هزار

مکافات بیخیال قند میشی

اینجا هم مات خاله عطی شدی که داره ازت عکس میندازه

اینم از کنجکاویای همیشگی که خم شدی ببینی اون پایینا چه خبره

بابا محمد گذاشتت روی جت اسکی که روزا توی دریاست.خاستی مث موتور

دسته هاشو بگیری

اینم پرهام با چهره راضی

دنبال بوق می گشتی

اینجا هم یکسره میگی یی یی (جت اسکی)

دستات خسته شده تکیه دادی با صورت